ทุกหยาดเหงื่อมีความหมาย ปลุกไฟในใจ ลุยต่อเพื่อคนที่รัก
เสียงถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ของคุณสายสมร แม่ค้าขายอาหารตามสั่งหน้าปากซอยดังขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ในวันนี้ ดวงตะวันคล้อยต่ำลงเรื่อยๆ แต่จำนวนลูกค้าที่แวะเวียนมาอุดหนุนกลับบางตาจนน่าใจหาย
"เงียบจังเลยนะวันนี้" คุณสายสมรพึมพำกับตัวเอง ขณะที่สายตายังคงเหม่อมองออกไปยังถนนเบื้องหน้า ปกติช่วงเย็นๆ แบบนี้ ลูกค้าประจำ ทั้งพนักงานออฟฟิศ นักเรียน นักศึกษา น่าจะเริ่มทยอยกันมาสั่งอาหาร แต่ภาพที่เห็นกลับมีเพียงรถราที่วิ่งผ่านไปมาประปราย
ในใจของคุณสายสมรนั้นเต็มไปด้วยความกังวล รายจ่ายประจำเดือนยังคงหมุนรอบตัวไม่หยุด ทั้งค่าเช่าแผง ค่าวัตถุดิบที่นับวันยิ่งแพงขึ้นทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นหมู เห็ด เป็ด ไก่ หรือแม้แต่ผักชีต้นหอมก็ปรับราคากันถ้วนหน้า ไหนจะค่าใช้จ่ายส่วนตัวในครอบครัวที่รออยู่ ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนึกถึงใบแจ้งค่าเทอมของเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนเพิ่งแจกมาเมื่อวานนี้ มันเป็นก้อนเงินที่ไม่น้อยเลยสำหรับครอบครัวหาเช้ากินค่ำอย่างเธอ
ใจสู้หรือเปล่า? พลิกชะตา ฝ่าวิกฤต ร้านเราต้องรอด
"พรุ่งนี้ต้องไปจ่ายตลาดอีกแล้ว ของก็แพงขึ้นทุกวัน จะลดปริมาณก็กลัวลูกค้าหนี จะขึ้นราคาก็สงสารคนกิน" ความคิดวนเวียนอยู่ในหัวของคุณสายสมร มันเป็นปัญหาโลกแตกของคนค้าขายในยุคนี้จริงๆ
ขณะที่คุณสายสมรกำลังนั่งทอดอาลัยอยู่นั้นเอง คุณป้าเมี้ยน แม่ค้าขายผลไม้รถเข็นที่จอดอยู่ไม่ไกลกัน ก็ตะโกนทักทายมาด้วยรอยยิ้ม "เป็นไงบ้างสายสมร วันนี้ขายดีไหมล่ะ?" คุณสายสมรฝืนยิ้มตอบกลับไป "ก็เรื่อยๆ ค่ะป้า วันนี้เงียบเหงาหน่อย" คุณป้าเมี้ยนพยักหน้าเข้าใจ "เอาน่า...มันก็เป็นแบบนี้แหละ เดี๋ยวดีเดี๋ยวเงียบ อย่าเพิ่งท้อใจไปเลยนะ สมัยนี้ใครๆ ก็ลำบากกันทั้งนั้นแหละ แต่เรามันคนค้าขาย ต้องอดทน ต้องสู้" คำพูดของคุณป้าเมี้ยนเหมือนน้ำเย็นที่ชโลมใจให้คุณสายสมรได้บ้างไม่มากก็น้อย จริงอย่างที่คุณป้าว่า ทุกคนต่างก็กำลังเผชิญกับความยากลำบากในรูปแบบของตัวเอง
ทันใดนั้นเอง คุณลุงบุญมา ลูกค้าประจำที่ชอบสั่งผัดกะเพราไข่ดาวไม่สุกก็เดินตรงมาที่ร้าน "แม่ค้า ขอผัดกะเพราหมูกรอบไข่ดาวเหมือนเดิมนะ วันนี้ขอเพิ่มข้าวด้วย หิวเป็นพิเศษเลย"
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคุณสายสมรอีกครั้งอย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าประจำที่ยังคงอุดหนุนกันอยู่ "ได้เลยค่ะลุง รอสักครู่นะคะ" เธอรีบลุกขึ้นไปเตรียมวัตถุดิบอย่างคล่องแคล่ว เสียงตะหลิวกระทบกับกระทะเริ่มดังขึ้น พร้อมกับกลิ่นหอมของผัดกะเพราที่โชยไปทั่วบริเวณ
ถึงแม้ว่าวันนี้ยอดขายอาจจะไม่เป็นไปตามเป้าที่ตั้งไว้ ถึงแม้ว่าภาระค่าใช้จ่ายจะยังคงหนักอึ้งอยู่บนบ่า แต่กำลังใจเล็กๆ น้อยๆ จากลูกค้า จากเพื่อนร่วมอาชีพ ก็เป็นเหมือนพลังงานที่ช่วยหล่อเลี้ยงให้คุณสายสมรยังคงยืนหยัดสู้ต่อไปได้ ถึงพี่น้องพ่อค้าแม่ขายทุกท่าน
ช่วงเวลานี้อาจเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก ยอดขายอาจจะไม่เป็นดังหวัง ค่าใช้จ่ายต่างๆ ก็ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน ทั้งค่าครองชีพที่สูงขึ้น ราคาวัตถุดิบที่แพงขึ้น ไหนจะภาระค่าเล่าเรียนของลูกหลานที่ใกล้เปิดเทอมเข้ามาทุกที
เข้าใจดีว่าหลายท่านอาจกำลังรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง และมองไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ แต่อยากจะขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆ ส่งไปถึงทุกท่าน อย่าเพิ่งยอมแพ้นะครับ/คะ ความมืดมิดไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปฉันใด ความยากลำบากก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปฉันนั้น ทุกวิกฤตย่อมมีโอกาสซ่อนอยู่เสมอ
ลองมองหาลู่ทางใหม่ๆ ปรับเปลี่ยนกลยุทธ์การขาย ลดต้นทุนที่ไม่จำเป็น หรืออาจจะลองเพิ่มช่องทางการขายออนไลน์เพื่อเข้าถึงลูกค้ากลุ่มใหม่ๆ ดูแลสุขภาพกายและใจให้แข็งแรง เพราะเมื่อร่างกายพร้อม ใจพร้อม เราก็จะมีพลังในการต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆ ได้มองไปรอบๆ ตัว คุณไม่ได้ต่อสู้เพียงลำพัง ยังมีเพื่อนร่วมอาชีพอีกมากมายที่กำลังเผชิญชะตากรรมเดียวกัน ลองพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ หรือให้กำลังใจซึ่งกันและกัน และที่สำคัญที่สุด อย่าหมดหวัง เชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง เชื่อมั่นว่าเราจะสามารถผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้อย่างแน่นอน เหมือนดังคำกล่าวที่ว่า "ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ"
ขอให้ทุกท่านมีกำลังใจที่เข้มแข็ง มีสติปัญญาในการแก้ไขปัญหา และขอให้กิจการค้าขายของทุกท่านกลับมาคึกคักและรุ่งเรืองอีกครั้งในเร็ววันนี้นะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอครับ